W dniu 6 września w ramach zebrań organizacyjnych Komisji Seniorów SITG przy Oddziale Bytom zorganizowaliśmy prelekcję na temat „KWK Ziemowit - strajk podczas Stanu Wojennego". Głównym prelegentem był Antoni Piszczek dyrektor kopalni w tamtych czasach.

W sposób wyczerpujący przedstawił zdarzenia które utkwiły mu mocno w pamięci. Strajk na dole kopalni trwał 10 dni, zakończył się wyjazdem wszystkich protestujących na powierzchnię. Jak sam podkreślił przebywanie ponad 2 tysięcy osób na dole kopalni potraktował jako Akcję Ratowniczą. Z góry  założył że ludzie Ci potrzebują zabezpieczenia w żywność, napoje i oświetlenie, z drugiej strony Kopalnia potrzebuje ciągłej kontroli stanu wyrobisk pod względem nie dopuszczenia do zalania wodą, względnie kontroli procesów samozagrzewania węgla jak i zabezpieczenia przed obwałami. Powołany sztab akcji realizował nakreślone zadania w sposób sprawny, przy ciągłym kontakcie z protestującymi na dole zakładu górniczego. Na uwagę zasługuje postawa Komisarza Wojskowego płk Jerzy Szewełło który w zdecydowany sposób sprzeciwił się w piątym dniu strajku wprowadzeniu czołgów oraz sił wojskowych i milicyjnych na teren zakładu   W dyskusji zabrał głos Prezes Bractwa św. Barbary Tomasz Szklorz który w tamtym czasie pracował jako osoba dozoru wyższego na tej kopalni, uzupełniając przedstawione informacje o propozycje wysadzenia części wyrobiska kopalni łączącej jej z sąsiednią kopalnią Piast. Na szczęście ta myśl nie została zrealizowana. Z kolei Aleksander Zembok z Bractwa Gwarków przedstawił sytuację na KWK Wujek. Jak pamiętamy w trzecim dniu strajku prowadzonego na powierzchni zakładu górniczego w wyniku pacyfikacji kopalni zostało 9 zabitych i 23 rannych górników (nie licząc zatrutych gazem) co przesądziło o zakończeniu strajku w dniu 16 grudnia. Rany odniosło także kilkudziesięciu funkcjonariuszy milicji i żołnierzy.

Jak podkreślili dyskutanci zasadnicza różnica polegała na formie strajku – KWK Ziemowit dół kopalni, KWK Wujek powierzchnia zakładu górniczego, jak i przyjętej metodzie prowadzącej do zakończenia strajku.

Dyskusja była ożywiona i zgodnie stwierdzono że są sprawy o których nie można zapominać.

  

 

Jerzy Kaczmarek